Τι έγινε Σαββόπουλε; Τα εν υπνώσει δουλικά του κατεστημένου ξύπνησαν πάλι; Πού πας ωρέ ταριχευμένο κνώδαλο κι ανοίγεις πάλι το στόμα σου; Ποιος είσαι εσύ, που θ’ ανοίξεις στόμα; Ποιος είσαι εσύ πού θα πιάσεις στο στόμα σου ΕΜΑΣ;

Η Νέα Τάξη ξαμόλησε πάλι τα σκιάχτρα της ανορεξικής φαντασίας…

Ένας άχρηστος κλέφτης τραγουδιών που πάνω σε κακέκτυπα πάτησες, γλύφοντας το Σύστημα για να παραστήσεις τον… «καλλιτέχνη»!

Τι να σχολιάσει κανείς για το μέγεθος της σαββοπουλικής ανοησίας; Με αυτήν του την ανάρτηση, έδειξε το χαρακτήρα του. Έδειξε το πώς έγινε «φίρμα»! Όπως ζητάει από εμάς να γίνουμε «αρνητές εμβολιασμένοι όντες», έτσι έγινε κι αυτός από μηδενικό, νούμερο: «επαναστάτης» βολεμένος όντας!!!

Ε, λοιπόν Σαββόπουλε, δεν είμαστε σαν τα μούτρα σου! Εμείς πιστεύουμε αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε! Δεν είμαστε λακέδες, ούτε βολεμένα απολιθώματα ενός φαύλου παρελθόντος… Τις προτάσεις σου, να τις κρατήσεις για τ’ αναρχοκομμούνια που σκέφτονται ακριβώς όπως εσύ: να παριστάνουν τους «επαναστάτες» εκ του ασφαλούς, με τις ευλογίες του Συστήματος, σαν καλά δουλικά του.

Όσο για το ποιόν σου, γνωστό τοις πάσι:

«Ο Σαββόπουλος είναι ένας άρρωστος κλέφτης. Άρρωστος. Όλα αυτά που λέτε ότι παλιά έγραφε ωραία τραγούδια και τέτοια, είναι όλα κλεμμένα. Μετά από μελέτη, τείνω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει ούτε μια λέξη στο έργο του που να είναι δική του.», γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης στο 3point magazine.

Και συνεχίζει παραθέτωντας ένα σωρό κλοπές τραγουδιών που έχει διαπράξει ο συστημικός λακές, Διονύσης Σαββόπουλος, με πιο τρανταχτές τις κλοπές των τραγουδιών του Bob Dylan:

«Από όλους όσους έκλεψε ωστόσο ο Σαββόπουλος, την κορυφαία θέση κατέχει ο Μπομπ Ντίλαν. Το 1968 ο Σαββόπουλος έκλεψε το ”The Wicked Messenger” (στίχους και μουσική) και το παρουσίασε για δικό του ως «Άγγελος Εξάγγελος» -λίγα χρόνια μετά, το παρουσίαζε κι αυτό ως διασκευή. Αυτό όμως είναι το έλασσον. Από τον Ντίλαν ο Σαββόπουλος έκλεβε και συνεχίζει να κλέβει ότι πετούσε κι ό,τι κολυμπούσε. Εβγαζε ο Ντίλαν το ”The lonesome death of Hattie Carol”; Απαντούσε ο Σαββόπουλος με την «Θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη». Έβγαζε ο Ντίλαν το ”The Hurricaine”, 9 λεπτά τραγούδι για τον ισοβίτη Ρούμπιν Κάρτερ; Τσακ, απαντούσε ο Σαββόπουλος με το «Μακρύ ζεϊμπέκικο» για τον Νίκο Κοεμτζή. Έγραφε ο Ντίλαν το ”My back pages”; Απαντούσε ο Σαββόπουλος με το «Οι πίσω μου σελίδες» (που δε σημαίνει κάτι στα ελληνικά). Σε αυτό το τραγούδι υπήρχε και ο ακατανόητος στίχος «ευαίσθητη αθλήτρια/ δεν ξέρει τι χρωστάει/ στον πάνσοφό της εραστή/ που απόψε παρατάει», που μας κάνει να πιστέψουμε ότι ο Σαββόπουλος τα ‘χε και αυτός με τη Σιουζ Ροτόλο, όπως ο Ντίλαν, ή με κάποια άλλη γυμνάστρια, τον παράτησε κι αυτόν και της τα χώνει. Ή ότι βρήκε ωραίο τον στίχο, που είναι από άλλο τραγούδι, και τον κότσαρε. Αργότερα, όταν ο Ντίλαν χώρισε με τη γυναίκα του και έγραψε το ”Sara”, ο Σαββόπουλος δεν κάθησε να σκάσει και έγραψε το «Άσπα».

» Το 1975, ο Σαββόπουλος έβγαλε τον δίσκο «Δέκα χρόνια κομμάτια». Ο δίσκος είχε ένα οπισθόφυλλο πολύ εμπνευσμένο. Για την ακρίβεια ήταν εμπνευσμένο από τον δίσκο ”Bringing it all back home” του Ντίλαν, από τον οποίον το είχε κλέψει. Υπόψην ότι εκείνα τα χρόνια οι δίσκοι εισαγωγής ήταν πολύ σπάνιοι στην Ελλάδα και αυτοί που μπορούσαν να καταλάβουν την κλοπή ελάχιστοι.

» Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο Ντίλαν έφαγε μια φλασιά κι έγινε χριστιανός. Ήταν η χειρότερη φλασιά που μπορούσε να φάει, αλλά ο Σαββόπουλος είναι έντιμος, όταν κλέβει κάποιον τον κλέβει και στα καλά και στα άσχημα: έγινε κι αυτός χριστιανός. Γκαντ γκρέις τραγούδαγε ο Ντίλαν, του θεού η χάρη έκανε ηχώ ο Σαββόπουλος. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, συνεχίζοντας τον κατήφορο, ο Ντίλαν άρχισε να κάνει περιοδεία στις βάσεις του αμερικάνικου στρατού. Αμέσως ο Σαββόπουλος άρχισε περιοδεία στα ελληνικά στρατόπεδα, όπου μαζεύανε τους φαντάρους να τον ακούσουν με το ζόρι. Ο Ντίλαν δήλωσε ότι το έκανε αυτό όταν «κατάλαβε ότι ο στρατός απορροφά τα πιο λαϊκά κομμάτια της Αμερικής, στα οποία ήθελε να απευθυνθεί». Ο Σαββόπουλος επανέλαβε την ίδια δήλωση λέξη προς λέξη, αδιαφορώντας ότι στην Ελλάδα ο στρατός είναι υποχρεωτικός και η δήλωση αυτή δεν έχει καμία έννοια. Όταν το ’90 ο Ντίλαν το γύρισε στην οικολογία, ο Σαββόπουλος έκανε και τις πρώτες του οικολογικές δηλώσεις. Και όταν ο Ντίλαν έδωσε τραγούδι του για διαφήμιση, προκαλώντας σκάνδαλο, ο Σαββόπουλος έκανε ακριβώς το ίδιο. Αργότερα, φόρεσε και το ίδιο κηπουρικό καπέλο. Πρόκειται περί ψύχωσης.»

ΑΥΤΟΣ ο Σαββόπουλος, έρχεται τώρα να μας πει να γίνουμε υποκριτές (σαν τα μούτρα του)…

• 

• 

Πάρε την καράφλα σου Σαββόπουλε, το άρρωστο μυαλό σου και την άθλια γενειάδα σου και μπες πάλι στη γιάφκα σου να κλέψεις κανένα τραγούδι… ΜΟΝΟ γι’ αυτό κάνεις, αν και είσαι εντελώς άχρηστος, ακόμα και σ’ αυτό… Όταν ο κλέφτης δεν ξέρει να κρύβει, άχρηστος είναι…