Απάντηση: όταν η «βασίλισσα» του Boogie Woogie συναντά τυχαία ένα πιάνο γίνεται… ο καλός χαμός!

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, για τους μη… «μυημένους».

Το Boogie Woogie έκανε την εμφάνισή του περίπου στις αρχές του 20ου αιώνα, στις ΗΠΑ. Καθώς εμφανίστηκε αρχικά στις νοτιοδυτικές πολιτείες, ονομάστηκε «fast Western style», ενώ το συναντάμε και ως «Western rolling blues».

Το χαρακτηριστικό στο πιάνο είναι ότι το ένα χέρι παίζει κάπως μονότονα σε επαναλήψεις, ενώ το άλλο «τσακίζει» τις οκτάβες, δίνοντας έναν ξέφρενο ρυθμό. Το όνομά του το οφείλει σε έναν πολύ σημαντικό μουσικό, τον Pinetop Smith.

Κάπου στα τέλη του 1930, είχε αρχίσει να διαδίδεται σε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ. Ωστόσο, ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένο από το 1920 στο Chicago όπου ειδικά στις νότιες περιοχές έκανε θραύση, με αποτέλεσμα να παίζεται σε πολλά πάρτι.

Ποια όμως είναι η «βασίλισσα» του Boogie Woogie;

Δεν είναι άλλη από την 33χρονη Vanessa Sabrina Gnaegi, γνωστή και ως Vanessa G., ή με το πιο διαδεδομένο Ladyva (προφέρεται «Λαντίβα»), η οποία γεννήθηκε το 1988 στην Ελβετία. Η Ladyva παίζει κυρίως boogie woogie, jazz και blues. Εκείνο που την τράβηξε στη μουσική, ήταν το boogie woogie κι έτσι σε ηλικία 14ων ετών, ξεκίνησε να παίζει πιάνο. Εχει πραγματοποιήσει πολλές συναυλίες και έχει παρευρεθεί σε πολλές εκδηλώσεις με θέμα την αγαπημένη της μουσική.

Μετά από μία ανάλογη εκδήλωση, καθώς επέστρεφε στην Ελβετία, βρέθηκε στο σταθμό του τραίνου όπου εκεί υπήρχε ένα πιάνο. Δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στον πειρασμό και το πιάνο «πήρε φωτιά»! Για καλή μας τύχη, εκεί βρισκόταν ο ιρλανδός πιανίστας Brendan Kavanagh, ο οποίος όχι μόνο απαθανάτισε τη στιγμή, αλλά έπαιξε μαζί της.

Απολαύστε το βίντεο:

Δεν ξέρω για εσάς, εμένα πάντως, το βίντεο με έκανε να… λικνιστώ… (ό, τι μπορεί ο καθ’ ένας…)

Για την ιστορία… ο τυπάκος από πίσω που «χορεύει» (ό,τι μπορεί ο καθ’ ένας είπαμε…), ονομάζεται «Nick the Greek»… Ναι! Είχαμε κι εδώ έντονη… ελληνική παρουσία…

---

ΥΓ. Το άρθρο αυτό, το αφιερώνω στο φίλο, συνεργάτη, συνάδελφο και συναγωνιστή Διόδοτο