
Ο θάνατος από μόνος του, αποτελεί ένα οδυνηρό γεγονός. Οταν όμως πρόκειται για αυτοκτονία, αρχίζουν και δημιουργούνται πολλά «γιατί», τα οποία ζητάνε επιτακτικά μιαν απάντηση. Στην περίπτωση του Δρος Thomas Jendges, ο οποίος ήταν επικεφαλής κλινικής στο Κέμνιτς της Γερμανίας, οι απαντήσεις δημιουργούν ακόμα περισσότερες ερωτήσεις.
Εμείς, ως ιστολόγιο, επιθυμούμε πάντα να γράφουμε την αλήθεια, όσο οδυνηρή και να είναι. Ετσι αποφάσισα να κάνω μια έρευνα γύρω από το θέμα, προκειμένου να δω τι έχει συμβεί. Ομολογώ πως κι εγώ έχω μείνει με αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, τα οποία θα προσπαθήσω να τα προσεγγίσω μέσα από κάποιες εικασίες. Οι εικασίες αυτές όμως, δεν είναι αυθαίρετες. Είναι αποτέλεσμα συνδυασμού γεγονότων αλλά και προσωπικής εμπειρίας σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Ας δούμε όμως πρώτα τα γεγονότα, για να περάσουμε μετά στις εικασίες μου.
Τα γεγονότα
Στις 11 Μαρτίου του 2021, η ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής εφημερίδας Bild, γράφει ως τίτλο:
Το αφεντικό της κλινικής του Κέμνιτς πέφτει νεκρό
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο 55χρονος «επικεφαλής του νοσοκομείου Chemnitz έπεσε από το κτίριο του νοσοκομείου στην οδό Flemmingstraße το πρωί της Τρίτης. Πέθανε επί τόπου από τα σοβαρά τραύματά του», αφήνοντας πίσω του σύζυγο και γιο.
Αμέσως εγείρονται τα ερωτήματα:
- Γιατί αυτοκτόνησε;
- Τι τον οδήγησε στην αυτοκτονία;
- Υφίστατο κάποια πίεση;
- Ηταν προμελετημένη πράξη ή μία απόφαση της στιγμής;
- Αφησε κάποιο μήνυμα που να εξηγεί τα αίτια που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία;
- Είχε καταλάβει κάτι κάποιος από το περιβάλλον του;
Κι ένα ακόμη σωρό ερωτήματα.
Αυτό που μας έχει δοθεί από διάφορα γερμανικά μέσα ενημέρωσης είναι ότι ο Δρ Thomas Jendges δε φαίνεται να άφησε κάποιο μήνυμα που να εξηγεί τους λόγους της αυτοκτονίας του. Διάφορα ιστολόγια ωστόσο ισχυρίζονται ότι άφησε σημείωμα, μέσα στο οποίο γράφει ότι δεν επιθυμεί πλέον να είναι μέρος της Γενοκτονίας που συμβαίνει εξ αιτίας του Covid-19.
Για έναν περίεργο λόγο, η είδηση αυτή κάνει το γύρο του διαδικτύου 11 μήνες μετά τον αποτρόπαιο θάνατο του Δρ Thomas Jendges, πράγμα που από μόνο του εγείρει πολλά ερωτηματικά σχετικά με τη σκοπιμότητα της αναδημοσίευσης.
Πριν συνεχίσω, θα επιθυμούσα να τονίσω ότι δεν ασχολήθηκα ούτε δευτερόλεπτο με τα όσα γράφουν οι «fact checkers», διότι όλοι ξέρουμε ότι αυτοί έχουν κάνει εχθρό τους την αλήθεια. Συνεπώς δεν υπάρχει καμία απολύτως εμπιστοσύνη σε όσα γράφουν.
Επιστρέφω στο θέμα του άρθρου, λέγοντας ότι κάποια ιστολόγια, προκειμένου να βασίσουν τον ισχυρισμό τους ότι ο Δρ Thomas Jendges αυτοκτόνησε όντας μετανιωμένος για τη συμμετοχή του στη Γενοκτονία εξ ονόματος του Covid-19, κυκλοφόρησαν το παρακάτω βίντεο:
Αυτά τα ιστολόγια, τόσο ελληνικά όσο και διεθνή, ισχυρίζονται ότι στο βίντεο αυτό μιλάει ο Δρ Thomas Jendges λίγες ημέρες πριν την αυτοκτονία του.
Οι εικασίες μου
Θα ξεκινήσω από το βίντεο.
Το βίντεο αυτό είναι πάρα πολύ κακής ποιότητας (potato quality) και για κάποιον που γνωρίζει από τεχνολογία βίντεο γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι η άσχημη εικόνα είναι προϊόν επεξεργασίας που συνέβη μετά την τοποθέτηση των υποτίτλων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη γίνεται εύκολα αναγνωρίσιμο το πρόσωπο του ανθρώπου που μιλάει.
Ωστόσο, το βίντεο αυτό δε δείχνει τον Δρ Thomas Jendges, αλλά τον Δρ. Guido C. Hofmann, γερμανό γυναικολόγο, ο οποίος έχει ταχθεί εναντίον των εμβολιασμών. Το βίντεο αυτό, είχε αναρτηθεί στο λογαριασμό του Δρος Hoffmann, στο Telegram.
Αυτό που εγώ καταλαβαίνω λοιπόν, είναι ότι κάποιοι προσπάθησαν να στηρίξουν μία αλήθεια, χρησιμοποιώντας ψεύτικα στοιχεία. Δηλαδή ό,τι ακριβώς κάνουν οι κυβερνήσεις και ο ΠΟΥ στο θέμα του Covid-19 και των «εμβολίων». Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι με αυτό που κάνουν, στην ουσία δεν ενισχύουν τον αγώνα ενάντια στον παγκόσμιο φασισμό της «επιστήμης», αλλά αντίθετα δίνουν αφορμές στο Σύστημα να γκρεμίζει όλα όσα χτίσαμε με πάρα πολύ κόπο εδώ και δύο χρόνια. Εδωσαν (άλλη μία) αφορμή στους «fact checkers» να δείξουν ότι ΔΗΘΕΝ είμαστε φαντασμένοι συνομωσιολόγοι. Εκτός κι αν αυτός ήταν εξ αρχής ο σκοπός και η είδηση αυτή δεν ξεκίνησε από συναγωνιστές αλλά από πράκτορες του Συστήματος και οι συναγωνιστές απλά έπεσαν θύματα της απάτης.
Αυτή είναι η μία πλευρά της εικασίας. Μία ακόμη πλευρά, μου λέει ότι ο Δρ Thomas Jendges όντως μετάνιωσε για τη στήριξή του στο αφήγημα του Covid-19 και των «εμβολίων» και μην αντέχοντας τις τύψεις και το βάρος, αυτοκτόνησε. Αυτό είναι και το πιο πιθανό σενάριο.
Το πρόβλημα με αυτό το σενάριο είναι ότι δεν έχουμε απτές αποδείξεις. Η εμπειρία μου απέναντι στην ΝΤΠ, έχει δείξει πως οι αποδείξεις «εξαφανίζονται» σε χρόνο ρεκόρ. Εάν είχε αφήσει πίσω του κάποιο μήνυμα, τότε αυτό πιθανότατα να βρίσκεται σε κάποιο απόρρητο αρχείο της γερμανικής αστυνομίας, ή στα σκουπίδια αφού πρώτα περάστηκε απο καταστροφέα εγγράφων, ή από φωτιά.
Επίσης, όσοι τυχόν γνώριζαν το γεγονός ότι ο Δρ. Jendges είχε μετανοιώσει, είτε πληρώθηκαν, είτε απειλήθηκαν να μη μιλήσουν. Ετσι, το να μπορέσει κάποιος να στηρίξει την υπόθεση ότι ο επικεφαλής της κλινικής του Κέμνιτς αυτοκτόνησε διότι δεν άντεξε της τύψεις από τη Γενοκτονία που διαδραματίζεται παγκοσμίως, είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Ο ίδιος ο Δρ. Jendges, είχε αναδημοσιεύσει ανακοίνωση της κλινικής του, η οποία έλεγε ότι τα εμβόλια βοηθούν στη μείωση μόλυνσης από τον Covid-19. Αυτό δείχνει ότι ακολουθούσε την ίδια γραμμή που ακολουθεί η πλειοψηφία του ιατρικού κατεστημένου. Ομως η αυτοκτονία του λίγους μήνες μετά, ανατρέπει αυτό το γεγονός και ενισχύει την αντίληψη που λέει ότι μετάνιωσε. Αλλά αυτό από μόνο του δεν αποτελεί απόδειξη.
Υπάρχει ένα ακόμη σενάριο, το οποίο ισχυρίζεται ότι υπάρχει περίπτωση ο Δρ. Jendges να μην αυτοκτόνησε, αλλά να δολοφονήθηκε. Εάν δεχθούμε ότι όντως είχε μετανοιώσει, τότε είναι ένα πιθανό σενάριο, αλλά συναντά κι ένα σημαντικό εμπόδιο: Γιατί να δολοφονηθεί ο Δρ Thomas Jendges κι όχι κάποιοι που κάνουν πολύ σημαντικές αποκαλύψεις; Γνώριζε κάτι που δεν έπρεπε να αποκαλυφθεί;
Σε κάθε περίπτωση, ΟΛΕΣ οι εικασίες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα: ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ! Δεν υπάρχουν αποδείξεις! Μέχρι να βγει κάποιος που αποδεδειγμένα να γνωρίζει ή κάποιο άλλο στοιχείο που αποδεδειγμένα να δείχνει ότι κάποιο σενάριο είναι αληθές, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΑΣΙΕΣ! Τίποτα περισσότερο.
Κι η δική μου ΕΙΚΑΣΙΑ, είναι αυτή που ανέφερα πιο πάνω: μετάνιωσε, δεν άντεξε τις τύψεις και αυτοκτόνησε. Μένει ν’ αποδειχθεί εάν έχω δίκιο ή άδικο.
Μέχρι τότε, θα ήθελα να ζητήσω από τα αντισυστημικά ιστολόγια, να μην προσπαθούν να στηρίξουν μία αλήθεια μέσα από ψεύτικες αποδείξεις, γιατί αυτό θα είναι η καταστροφή των προσπαθειών μας. Επίσης, να έχουν το νου τους συγκεντρωμένο. Ν’ αμφισβητούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ όταν δεν υπάρχουν αποδείξεις και να βρωντοφωνάζουν την αλήθεια, όταν έχουν αποδείξεις. Μην προσπαθείτε να πολεμήσετε το Σύστημα με τα δικά του όπλα. Δε θα κερδίσετε ΠΟΤΕ με αυτόν τον τρόπο. Εκείνοι «εφηύραν» αυτά τα όπλα, εκείνοι ξέρουν και να τα καταπολεμούν.
Εξαίρετο το άρθρο, όσον αφορά την υπογράμμιση των «ύποπτων» σημείων. Αυτό όμως που εγώ θέλω να επισημάνω, είναι το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερο αυξάνονται αυτές οι περιπτώσεις της εσκεμμένης παραποίησης ή της τρομολαγνείας ως μέσο «αντίστασης» και «επαγρύπνησης». Αυτό που δεν ξέρω και προσπαθώ να εντοπίσω, είναι το ΓΙΑΤΙ συμβαίνει αυτό. Δεν είναι μόνο η περίπτωση του συγκεκριμένου γιατρού, η οποία από μόνη της κατατάσσεται στους λεγόμενους «Φακέλους Χ». Είναι πολλές οι περιπτώσεις όπου το σκοτάδι βασιλεύει, επειδή κανείς «ειδικός» δεν τολμάει να ασχοληθεί και ως εκ τούτου η από δω πλευρά προσπαθεί να αναδομήσει μέσω ψευδών «αποδείξεων» με αποτέλεσμα να πέφτει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια των μονίμων διαστρεβλωτών της αλήθειας που ονομάζονται «fact checkers». Οόσον αφορά την προσωπική μου άποψη για το ζήτημα αυτό, έχω να πω δυό λόγια.
Ένα από τα δεδομένα, είναι ότι μια πράξη αυτοκτονίας, εμπεριέχει όχι μόνο μετάνοια, αλλά και μεγάλη δόση ντροπής. Και πολλές φορές, εάν αυτή είναι προϊόν εγκληματικών πράξεων που υποκινήθηκαν από τρίτους, αυτοί οι «τρίτοι» προσπαθούν να την αποδομήσουν με κάθε τρόπο ή να την αποσιωπήσουν ή ακόμη και να την …εξαφανίσουν. Είναι κλασσική αυτή αντίδραση.
Αν υποθέσουμε ότι ο συγκεκριμένος γιατρός, του οποίου οι περγαμηνές δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες, πράγματι πιέστηκε (όπως οι περισσότεροι έντιμοι γιατροί) να στηρίξει ένα αφήγημα τόσο κραυγαλέα ψευδές, ήταν αναπόφευκτη γι αυτόν η εφιαλτική περίοδος της κρίσης συνειδήσεως. Οι ευαισθησίες ενός ανθρώπου δεν μπορούν να ελεγχθούν από κανέναν. Ο γιατρός λοιπόν μετά το βασανιστικό μονοπάτι του συνειδησιακού ελέγχου, είχε δυό επιλογές:
Η πρώτη ήταν στο να βγεί δημόσια και να καταγγείλει τα γεγονότα παρουσιάζοντας ενδεχομένως και λεπτομέρειες που θα στήριζαν το αφήγημα του, με το πιθανότερο αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει την αρχική χλεύη του Συστήματος και το οριστικό τέλος της καρριέρας του. Οι συνέπειες αυτές δεν θα είχαν ως όριο μόνο αυτά, αλλά θα συνεχιζόταν να υφίστανται και μέσα στον οικογενειακό και φιλικό του περίγυρο. Στο τέλος αυτής της διαδρομής, τον περίμενε η πλήρης απομόνωση και το αδιόρατο μέλλον.
Η δεύτερη, ήταν η αυτοκτονία, η οποία θα μπορούσε να εκληφθεί και ως πράξη αντίστασης. Όμως, η δεύτερη επιλογή είναι η ευκολότερη γι’ αυτόν, επειδή δεν θα χρειαζόταν να περάσει όλη αυτή τη δοκιμασία και ίσως να τον ηρωοποιούσε κι όλας. Τέτοιες επιλογές δεν αποτελούν γενναιότητα πάντα. Τις περισσότερες φορές αποτελούν δειλία.
Ο γιατρός ήταν κατά την άποψη μου ένας ΔΕΙΛΟΣ και σαν τέτοιος πρέπει να αντιμετωπιστεί. Δεν έχασε μόνο όλα όσα απέκτησε με κόπο και ιδρώτα, αλλά κυρίως έχασε την ψυχή του. Ούτως ή άλλως, επιλέγοντας αρχικά τον δρόμο του συμβιβασμού, είχε πέσει ήδη στα νύχια του Κακού, το οποίο και δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσει να ξεφύγει. Οι ερινύες δεν θα τον άφηναν να ησυχάσει και θα τον οδηγούσαν εκεί που ήθελαν αυτές. Και το κατάφεραν.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, έπρεπε να σφίξει τα δόντια, να βγεί στον κόσμο και να πεί την αλήθεια. Τότε μόνο θα έδινε νόημα στη πράξη θυσίας του. Αν έπραττε κάτι τέτοιο, οι «πάτρωνες» του δεν θα είχαν άλλο δρόμο παρά μόνον αυτόν της προσπάθειας αποδόμησης του, που δεν θα ήταν και ο πιο εύκολος. Η αλήθεια δεν αντιμετωπίζεται με ψέμμα. Κερδίζει κατά κράτος. Και το βλέπουμε σήμερα αυτό με όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Όλα τα υπόλοιπα, είναι για μένα «ψιλά γράμματα». Ίσως κάποτε, κάποια μέρα να μάθουμε τις λεπτομέρειες. Μπορεί και όχι. Η ουσία είναι ότι ο διακεκριμένος επιστήμονας επέλεξε τον δρόμο της δειλίας, που ίσως να τον οδηγήσει σε παντοτινή αφάνεια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!