Ξεκίνησε πριν από λίγο στην Αττάλεια η σύσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας και της Τουρκίας, με θέμα το Ουκρανικό και όχι μόνο.

Η Τουρκία, που παίζει άριστα μέχρι στιγμής το παιχνίδι της, βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων. Αυτή η συνάντηση των υπουργών εξωτερικών, αναμένεται να αποφέρει κέρδη για την Τουρκία, η οποία στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία.

Για τον Ερντογάν, είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να επαναλάβει τη δυσαρέσκεια της Τουρκίας απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, που έχουν – κατά τη θέση της – αθετήσει τις υποσχέσεις τους για την προμήθεια των F35 αλλά και για την αναγκαία υποστήριξη που περίμενε στο θέμα της ένταξης της χώρας του στην ΕΕ και στο ζήτημα του μεταναστευτικού. Η δε πρόσφατη ενίσχυση του τουρκικού στρατού τόσο με τους S400, όσο και με τους S500 που αναμένονται, κάνει τη γείτονα χώρα μία υπολογίσιμη δύναμη. Πάντα όμως με την προϋπόθεση ότι η Ρωσία θα παραδώσει τους πυραύλους με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποστήριξη που αυτοί απαιτούν. Κάτι για το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει δεσμευτεί να το κάνει.

Παρ’ όλα αυτά, το τουρκικό καθεστώς, με αυτήν την κίνηση αλλά και με το χειρισμό στο θέμα του κλεισίματος των Στενών του Βοσπόρου, από τη μία έχει κερδίσει τη συμπάθεια του τουρκικού λαού ο οποίος μέχρι τώρα ήταν πυρ και μανία με τον Ερντογάν λόγω της κατρακύλας που έχει πάρει η τουρκική λίρα και με τη φτώχεια που έχει επιφέρει αυτό, αλλά από την άλλη βρίσκεται σε θέση ισχύος απέναντι στο ΝΑΤΟ. Και σίγουρα αυτό το τελευταίο, δε θα το αφήσει να πάει ανεκμετάλλευτο.

Σε αντίθεση με τον χρήσιμο ηλίθιο της υπόθεσης, Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος έχει περάσει στα αζήτητα λόγω της άκρατης κι αδιάκριτης υπακοής του στα κελεύσματα του ΝΑΤΟ και του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), ο Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να διαπραγματευτεί ανταλλάγματα τόσο με τους Ρώσους, όσο και με το ΝΑΤΟ. Ο δε Μητσοτάκης προτιμάει το «yes boss» από την τακτική του «σου δίνω – μου δίνεις», γεγονός που για άλλη μία φορά αποδεικνύει ότι αποτελεί την οριστική καταστροφή της Ελλάδος.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, η Ρωσία εκτιμά ότι βρίσκεται σε θέση ισχύος. Η φράση μάλιστα που χρησιμοποίησαν ήταν: «Δεν ξεκινάμε με ισοπαλία». Η ρωσική πλευρά θεωρεί δεδομένο ότι οι συζητήσεις δεν πρόκειται να καταλήξουν πουθενά, αφ’ ενός μεν γιατί η Τουρκία – όπως ανέφερα πιο πάνω – δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα όσα γίνονται στην Τουρκία κι αφ’ ετέρου διότι η Ρωσία δε σκοπεύει να υποχωρήσει στις αξιώσεις του ΝΑΤΟ σε καμία περίπτωση.

Πάντα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε πώς ο πόλεμος θα τελειώσει μόνο αν καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο ίδιος με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Προς το παρόν όμως, το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών φαίνεται να αποκλείει αυτήν την περίπτωση, καθώς, όπως τονίζει, μέσα στο 2021 ο Πρόεδρος Πούτιν απηύθυνε τρεις φορές κάλεσμα στον Ζελένσκι να συζητήσουν κι εκείνος αρνήθηκε, προφανώς στηριζόμενος στις νατοϊκές υποσχέσεις, οι οποίες αποδείχθηκαν «φούσκα».

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ, οργή προκάλεσε η σύλληψη της Elena Branson. Η Branson, η οποία έχει ταυτόχρονα ρωσική και αμερικανική υπηκοότητα, είναι πρόεδρος του Συντονιστικού Συμβουλίου Ρωσικών Συμπατριωτικών Οργανώσεων (CCTROC) στη Νέα Υόρκη.

Η Branson συνελήφθη στις 8 τρέχοντος μηνός, με Ομοσπονδιακό ένταλμα σύλληψης, κατηγορούμενη για άσκηση προπαγάνδας και κατασκοπεία. Σύμφωνα με την The Guardian η οποία βασίζεται σε άρθρο του Sky News, η Branson έχει χρηματοδοτηθεί για να αρκεί «ρωσική προπαγάνδα» από το 2013 έως το 2019 από τη Μόσχα με 173.000$.

Η σύλληψη της Branson εξόργισε το Κρεμλίνο, με αποτέλεσμα η Υπεύθυνη Τύπου του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, να προβεί μέσω Telegram σε ένα οργισμένο σχόλιο απαιτώντας τον άμεσο τερματισμό των διώξεων των ρώσων πολιτών.

Η κ. Ζαχάροβα αναφέρει:

Στις 8 Μαρτίου το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ απήγγειλε κατηγορίες κατά της Έλενα Μπράνσον, προέδρου του Συντονιστικού Συμβουλίου Ρωσικών Συμπατριωτικών Οργανώσεων (CCTROC) για παράνομες δραστηριότητες ως ξένος πράκτορας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι κύριες δραστηριότητες του CSRC είναι ανθρωπιστικές, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης του ρωσικού πολιτισμού, της ρωσικής γλώσσας και, κυρίως, της κοινής μας μνήμης για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τους Αμερικανούς.

Οι αμερικανικές αρχές έχουν θέσει εκτός νόμου ανθρώπους που εκπροσωπούν τη ρωσική κουλτούρα και οτιδήποτε ρωσικό στην αμερικανική ήπειρο. Απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό των διώξεων και των διακρίσεων κατά των Ρώσων συμπατριωτών μας στις ΗΠΑ.

Φαίνεται ότι όσο προχωράνε οι μέρες, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα, με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ν’ ασκούν υπέρμετρες πιέσεις στο Κρεμλίνο. Το σίγουρο είναι ότι αυτές οι πιέσεις δεν πρόκειται να βγουν σε καλό. Το να συλλαμβάνει και να διώκει με αυτόν τον τρόπο ρώσους πολίτες ο Biden, δείχνει ότι δε θέλει συζήτηση, αλλά να σύρει τη Ρωσία σε έναν πόλεμο με τους δικούς του όρους, κάτι που η Ρωσία δεν πρόκειται να πέσει στην παγίδα να κάνει. Ο Πούτιν δεν είναι Μητσοτάκης…

---

Ρεπορτάζ: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)