
γράφει η Christelle Neant
Στις 28 Μαρτίου 2022, πήγαμε στη Μαριούπολη για να αξιολογήσουμε την εξέλιξη της κατάστασης. Στο σημείο βρήκαμε πολίτες που είχαν μείνει στα υπόγειά τους επί ένα μήνα και οι οποίοι μας εξήγησαν πώς οι δημοτικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου του δημάρχου, εγκατέλειψαν τη Μαριούπολη μόλις άρχισε η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση και εγκατέλειψαν τους κατοίκους στη μοίρα τους.
Στην ανατολική είσοδο της Μαριούπολης, ανακαλύπτουμε μια εκκλησία που καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς που έπληξαν την περιοχή. Εκεί έχει στηθεί ένα σημείο ελέγχου από στρατιώτες της λαϊκής πολιτοφυλακής της DPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ), για να ελέγχουν τα οχήματα των πολιτών που εκκενώνουν την πόλη και κυρίως για να ελέγχουν αν οι άνδρες που εκκενώνουν δεν είναι Ουκρανοί στρατιώτες μεταμφιεσμένοι σε πολίτες.
Για να γίνει αυτό, οι άνδρες πρέπει να δείξουν τον κορμό τους, την πλάτη, τα χέρια και τις γάμπες τους, ώστε να φανεί αν έχουν ίχνη ότι κουβαλούσαν και χρησιμοποιούσαν όπλα (όπως μώλωπες στους ώμους τους) ή τατουάζ ναζιστικού τύπου.
Συνεχίζουμε δυτικά προς την περιοχή όπου συνεχίζονται ακόμη οι μάχες για να ολοκληρώσουμε την εκκαθάριση της περιοχής από τους μαχητές του Αζόφ. Βρίσκουμε ένα κτίριο όπου οι πάνω όροφοι έχουν καεί και πολλοί πολίτες ζουν ακόμα στα υπόγεια.
Κάποιοι αρνούνται να εκκενώσουν τα σπίτια τους επειδή δεν θέλουν να φύγουν από αυτά, άλλοι επειδή περιμένουν να ακούσουν νέα από τους συγγενείς τους που βρίσκονται πιο μακριά προς το κέντρο της πόλης πριν εκκενώσουν μαζί τα σπίτια τους.
Ανακαλύψαμε έξι τάφους στους πρόποδες του κτιρίου, οι κάτοικοι μας εξήγησαν ότι είχαν θάψει επτά ανθρώπους που είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια των μαχών και ότι δεν μπορούσαν να τους μεταφέρουν στο νεκροταφείο.
Αρκετοί κάτοικοι μας λένε πόσο θυμωμένοι είναι που τους εγκατέλειψαν οι δημοτικές αρχές, οι οποίες εγκατέλειψαν τη Μαριούπολη μόλις ξεκίνησε η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση και άφησαν τους κατοίκους χωρίς δήμαρχο και χωρίς κανέναν να οργανώσει βοήθεια για τον πληθυσμό.
Ακόμη χειρότερα, ενώ αυτές οι δημοτικές αρχές γνώριζαν ότι θα γινόταν μάχη στη Μαριούπολη, επέλεξαν να μην εκκενώσουν τους πολίτες όσο αυτό ήταν δυνατό και η πόλη δεν ήταν εντελώς περικυκλωμένη, και απλά είπαν στους ανθρώπους να πάνε στα καταφύγια και να περιμένουν!
Δείτε το ρεπορτάζ που γυρίστηκε επί τόπου, με γαλλικούς υπότιτλους:
Εκτός κάμερας, ορισμένοι άνθρωποι μας είπαν ότι έλαβαν την αρχική ανθρωπιστική βοήθεια μόνο όταν έφτασαν οι Ρώσοι στρατιώτες και η λαϊκή πολιτοφυλακή της ΛΔΚ. Οι στρατιώτες έδωσαν τις μερίδες τους, το νερό και το ψωμί στους κατοίκους της Μαριούπολης, οι οποίοι δεν είχαν λάβει τίποτα από τους Ουκρανούς στρατιώτες εκτός από την εντολή να εγκαταλείψουν τα διαμερίσματά τους και να μετακομίσουν.
Επιβεβαιώνοντας άλλες μαρτυρίες, ο Ντίμα εξηγεί ότι τα μεγάλα κτίρια καταστράφηκαν περισσότερο από τα άλλα σπίτια, επειδή οι Ουκρανοί στρατιώτες κάθονταν εκεί για να πυροβολήσουν ή για να διορθώσουν τις βολές τους. Ο ρωσικός στρατός τους εντόπισε χάρη στις ραδιοσυχνότητές τους και πυροβόλησε στα διαμερίσματα από όπου προέρχονταν τα σήματά τους.
Καταφέραμε να μιλήσουμε επί τόπου με στρατιώτες της DPR και του τάγματος Kadyrov, οι οποίοι εξήγησαν γιατί αργεί τόσο πολύ να ολοκληρωθεί η εκκαθάριση της Μαριούπολης. Τα καταφύγια των βομβαρδισμών στα εργοστάσια Azovstal και Ilich εκτείνονται για χιλιόμετρα, σε πολλά επίπεδα, και οι μαχητές του συντάγματος Azov έχουν φροντίσει να δολοφονήσουν τους μηχανικούς και τους εργάτες που εργάζονται σε αυτά τα εργοστάσια εδώ και δεκαετίες, επειδή γνωρίζουν πού βρίσκονται όλες οι είσοδοι των καταφυγίων. Έτσι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να καταστρέψουμε τα κτίρια πάνω από αυτά τα καταφύγια για να αποκαλύψουμε τις εισόδους και στη συνέχεια να εξαπολύσουμε την επίθεση στο ίδιο το υπόγειο!
Οι κάτοικοι στερούνταν τα πάντα, οπότε αποφασίσαμε να επιστρέψουμε την επόμενη μέρα για να τους φέρουμε βοήθεια. Αλλά όταν φτάσαμε στις 29 Μαρτίου 2022, μάθαμε ότι οι στρατιώτες του 9ου συντάγματος της Λαϊκής Πολιτοφυλακής της ΛΔΚ είχαν ανακαλύψει περίπου 100 πολίτες στο υπόγειο του μαιευτηρίου αριθ. 2 της Μαριούπολης, το οποίο βρίσκεται ακριβώς στη ζώνη μάχης. Πυροβολισμοί έπεσαν γύρω από το μαιευτήριο, εμποδίζοντας τα ασθενοφόρα να πλησιάσουν για να απομακρύνουν από εκεί πέντε άτομα: δύο τραυματίες, ένα βρέφος, έναν ανάπηρο και τη σύζυγό του. Έτσι αποφασίζουμε να αλλάξουμε τα σχέδιά μας και να πάρουμε τα τρόφιμα που έχουμε αγοράσει εκεί, για να βοηθήσουμε τους υπόλοιπους πολίτες και να αδειάσουμε τα αυτοκίνητά μας, πριν φορτώσουμε τα πέντε άτομα.
Καθώς το αυτοκίνητό μου έχει το μεγαλύτερο επίπεδο χώρο, βάζουμε μέσα έναν άνδρα που είχε σπάσει το πόδι του από έκρηξη οβίδας πριν από τέσσερις ημέρες. Το αυτοκίνητο ενός βουλευτή της ΔΔΡ που μας συνοδεύει θα φιλοξενήσει έναν ηλικιωμένο ανάπηρο άνδρα σε αναπηρικό καροτσάκι και τη σύζυγό του, και το αυτοκίνητο του διοικητή του 9ου Συντάγματος θα μεταφέρει μια γυναίκα που τραυματίστηκε από θραύσματα όταν ήταν ακόμη έγκυος και η οποία μόλις γέννησε στο υπόγειο του μαιευτηρίου.
Σταματάμε στο Vinogradnoye για να μας πει ο διοικητής του κέντρου υγείας πού πρέπει να σταλεί το κάθε άτομο. Η νεαρή γυναίκα και το μωρό της στέλνονται αμέσως στο Νοβοαζώφσκ, στο νοσοκομείο, καθώς ο τραυματισμός της στον μηρό είναι σοβαρός και απαιτεί επείγουσα επέμβαση. Μεταφέρουμε τον άνδρα με το τραύμα στο πόδι και τον ηλικιωμένο ανάπηρο στο Bezymennoye, τον καταυλισμό με σκηνές που έχει δημιουργήσει το Υπουργείο Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης (MSU) για να φιλοξενήσει τους πρόσφυγες. Εκεί, ένα ασθενοφόρο τους παρέλαβε και τους μετέφερε στο νοσοκομείο.
Δείτε το βίντεο :
Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
Πηγή: Donbass insider