γράφει ο Alexandre Keller
Οι κινδυνολογικές δηλώσεις πολλαπλασιάζονται στη Δύση καθώς οι ηγέτες της συνειδητοποιούν το σημαντικό βάρος της Ρωσίας και της Ουκρανίας, των παγκόσμιων σιτηρεσίων, μαζί με το Καζακστάν.
Τα Ηνωμένα Έθνη ανησυχούν σοβαρά. «Η τρέχουσα επισιτιστική κρίση θα μπορούσε γρήγορα να μετατραπεί σε παγκόσμια επισιτιστική καταστροφή έως το 2023», δήλωσε η Ρεβέκκα Γκρίνσπαν, επικεφαλής της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη των Εξαγωγών.
Και όχι μόνο αυτό, η Δύση φαίνεται να ανακαλύπτει την εξάρτηση του κόσμου όχι μόνο από τη γεωργία, αλλά και από τις ρωσικές πρώτες ύλες. «Οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας και οι περιορισμοί στις εξαγωγές λιπασμάτων από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έχουν ωθήσει τις τιμές των λιπασμάτων σε υψηλότερα επίπεδα από τις τιμές των τροφίμων», είπε.
«Δισεκατομμύρια άνθρωποι» επηρεάζονται
Η ίδια κινδυνολογία εμφανίζεται και στην Ευρώπη. Ο παγκόσμιος πόλεμος για το ψωμί είναι ήδη σε εξέλιξη», προειδοποίησε ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο στις 6 Ιουνίου. Και πρόσθεσε: «Εάν η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία δεν τερματιστεί σύντομα, ο λιμός θα μπορούσε να προκαλέσει πολιτική αστάθεια στην Αφρική. Και ανησυχεί για μια πιθανή «εξάπλωση των τρομοκρατικών οργανώσεων και των πραξικοπημάτων» ως αποτέλεσμα της επισιτιστικής ανασφάλειας. Εν ολίγοις: ο φαύλος κύκλος του πολέμου και της πείνας.
Η συνειδητοποίηση είναι βάναυση για την ελίτ των Βρυξελλών, η οποία θεωρούσε δεδομένη την ικανότητά της να συναλλάσσεται με τη Ρωσία, ενώ διεξάγει έναν ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο εναντίον της, χωρίς όμως να έχει τα μέσα για να το πράξει. Η αφύπνιση είναι πιθανό να είναι ακόμη πιο δύσκολη για τους πληθυσμούς που υφίστανται πραγματικά τις συνέπειες των αποφάσεων των κυβερνήσεών τους: υπερπληθωρισμός, άδεια ράφια και, για τους οικονομικά ασθενέστερους, επιδείνωση της επισιτιστικής ανασφάλειας. Εν ολίγοις, το φάντασμα της έλλειψης τροφίμων που θεωρούνταν ότι είχε εξαφανιστεί στις κοινωνίες της «αφθονίας».
Σε έναν παγκοσμιοποιημένο και αλληλοεξαρτώμενο κόσμο, η «καταστροφή» δεν θα περιοριστεί στις αφρικανικές χώρες. Εάν η σύγκρουση συνεχιστεί και «οι υψηλές τιμές των σιτηρών και των λιπασμάτων συνεχιστούν και την επόμενη περίοδο φύτευσης, η τρέχουσα κρίση θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλες σημαντικές καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένου του ρυζιού, επηρεάζοντας δισεκατομμύρια ανθρώπους», προειδοποίησε ο Greenspan.
«Χωρίς λιπάσματα, οι ελλείψεις θα επηρεάσουν τα πάντα – το σιτάρι, τον αραβόσιτο, τις βασικές καλλιέργειες τροφίμων. Δισεκατομμύρια άνθρωποι στην Ασία και τη Νότια Αμερική θα νιώσουν τις καταστροφικές συνέπειες. Και αν μιλάμε τώρα για προβλήματα πρόσβασης σε τρόφιμα, τότε του χρόνου θα μιλάμε για ελλείψεις τροφίμων», επέμεινε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.
«Αυτό επιδεινώνει τον αντίκτυπο πολλών άλλων κρίσεων στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής, της πανδημίας του κοροναϊού και των ανισοτήτων στην πρόσβαση σε πόρους για την ανάκαμψη από το Covid-19», πρόσθεσε, για να μην παραλείψει τις επιβαλλόμενες μυθολογικές φιγούρες του παγκοσμιοποιητικού λόγου.
Η παγκοσμιοποιητική και ιμπεριαλιστική ατζέντα μπροστά στις κοιλιές
Υποταγμένη στην Ουάσιγκτον, της οποίας την αντιρωσική – και αντιευρωπαϊκή – ατζέντα εφαρμόζει ενάντια σε κάθε οικονομικό και γεωπολιτικό ορθολογισμό, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Ο συνολικός χρηματοπιστωτικός, οικονομικός και τραπεζικός της πόλεμος κατά της Ρωσίας απέτυχε. Και τώρα, ως αποτέλεσμα μπούμερανγκ, η εκτίναξη των τιμών της ενέργειας και των γεωργικών προϊόντων, συνέπεια της υποταγής της στην αμερικανική αυτοκρατορία, απειλεί την οικονομία της. Οι πλούσιες χώρες δεν είναι απρόσβλητες, αν όχι από την πείνα, τουλάχιστον από σοβαρές ελλείψεις. Και η κοινωνική αναταραχή που τόσο φοβίζει την ολιγαρχία.
Ωστόσο, οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να προσπαθούν να μπλοφάρουν σε μια παρτίδα πόκερ με την Ουκρανία για τα τρόφιμα και την ενέργεια. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, ανακοίνωσε τη δημιουργία χερσαίων «πράσινων γραμμών» για την επείγουσα εξαγωγή περισσότερων από 20 εκατομμυρίων τόνων ουκρανικών σιτηρών μέσω Πολωνίας, Σλοβακίας και Ρουμανίας.
Ο Ουκρανός γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Αλεξέι Ντανίλοφ αντέτεινε ότι το Κίεβο θα επαναλάβει τις εξαγωγές σιτηρών μόνο όταν εξασφαλιστεί η δική του «ασφάλεια». «Αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, κανένα σιτάρι δεν θα πάει πουθενά», δήλωσε στις 7 Ιουνίου.
Ο Volodymyr Zelinsky είναι πιο διαλλακτικός, αλλά επικαλείται αδυναμία. «Πριν, κάναμε εξαγωγές μέσω θαλάσσης. Χάρη στους διαδρόμους της Μαύρης Θάλασσας, τα ανοιχτά λιμάνια εξήγαγαν 10 εκατομμύρια τόνους το μήνα. Αν μιλάμε για τον σιδηρόδρομο σήμερα, τον οποίο έχουμε ήδη αρχίσει να κάνουμε παράλληλα, δεν μιλάμε για 10 εκατομμύρια τόνους, αλλά τώρα μιλάμε για 2 εκατομμύρια τόνους το μήνα», εξήγησε. Για να μην αναφέρουμε την καταστροφή των στρατηγικών σιδηροδρομικών γραμμών, τις οποίες η Δύση σκόπευε να χρησιμοποιήσει για τον εφοδιασμό της σύγκρουσης με όπλα.
Αλλά γιατί αυτή η κινδυνολογία στη Δύση;
Στις 8 Ιουνίου, ο Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ουκρανία και η Δύση προσπαθούν να παρουσιάσουν ένα «δευτερεύον πρόβλημα», το ουκρανικό σιτάρι, ως «παγκόσμια καταστροφή». Ένα «δευτερεύον πρόβλημα», χωρίς αμφιβολία επειδή η λύση είναι απλή: θα αρκούσε να ανοίξουν ξανά οι θαλάσσιες διαδρομές. Θα αρκούσε επίσης η άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για να επανέλθει η ροή λιπασμάτων προς άλλες γεωργικές περιοχές του κόσμου. Εάν το καθεστώς του Κιέβου έχει ναρκοθετήσει τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας και έχει κρατήσει δεκάδες πλοία που υποτίθεται ότι θα παρέδιδαν σιτάρι, η αποναρκοθέτηση είναι δυνατή. Η Ρωσία έχει ήδη αρχίσει να εκκενώνει το λιμάνι της Μαριούπολης, το οποίο βρίσκεται υπό τον έλεγχό της.
Στις 8 Ιουνίου, ο Σεργκέι Λαβρόφ συμφώνησε με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου για τη δημιουργία ενός μηχανισμού υπό την εποπτεία της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Τουρκίας και των Ηνωμένων Εθνών που θα επιτρέπει την ασφαλή εξαγωγή σιτηρών από τα ουκρανικά λιμάνια.
Την ίδια ημέρα, η Μόσχα κατηγόρησε μαχητές των εθνικιστικών ταγμάτων της Ουκρανίας ότι έκαψαν 50.000 τόνους σιτηρών στο λιμάνι της Μαριούπολης πριν διαφύγουν. «Αυτό το απάνθρωπο έγκλημα δείχνει στην παγκόσμια κοινότητα το αληθινό πρόσωπο του καθεστώτος του Κιέβου και τις μεθόδους τρομοκράτησης του εναντίον του ίδιου του λαού του», ανέφερε η ρωσική διπλωματία.
Η «χρήσιμη Ουκρανία» επιστρέφει σύντομα στον ρωσικό κόσμο
Ωστόσο, μπροστά στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η δυτική ελίτ, στο πλαίσιο του σχεδίου της παγκοσμιοποιητικής ολοκλήρωσης και της γεωπολιτικής μηχανικής, δεν φαίνεται να θέλει να το αφήσει, παρόλο που χάνει τον ένα μοχλό μετά τον άλλο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία πυροδότησε μια τεράστια τεκτονική κίνηση ανακατανομής της εξουσίας. Ο επόμενος πολυπολικός κόσμος αναδύεται και η Δύση δεν είναι πλέον σε θέση να επιβάλει τη θέλησή της στον υπόλοιπο πλανήτη.
«Προτρέπουμε όλες τις χώρες του κόσμου να μην αγοράζουν από τη Ρωσία τα δημητριακά που έχουν κλαπεί στην Ουκρανία, τις προτρέπουμε να ελέγχουν την προέλευσή τους», δήλωσε ο Peter Stano, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα εξωτερικής πολιτικής, δείγμα μιας κάποιας νευρικότητας στις Βρυξέλλες. Στο έδαφος, ο ρωσικός στρατός κερδίζει τον πόλεμο. Μακροπρόθεσμα, όχι μόνο το Ντονμπάς, το οποίο έχει ήδη ουσιαστικά απελευθερωθεί από τον ζυγό του Κιέβου, αλλά και ολόκληρη η περιοχή νότια της γραμμής Οδησσού-Χάρκοβο θα μπορούσε να ενταχθεί στον ρωσικό κόσμο στον οποίο ανήκε πάντα.
Πίσω από το στρατό, το ρούβλι, τις ρωσικές διοικήσεις και τις εταιρείες που είναι επιφορτισμένες με την ανοικοδόμηση ακολουθούν ήδη. Η Δημοκρατία του Ντονέτσκ υποστήριξε ότι η ενσωμάτωσή της ως υποκείμενο της Ρωσικής Ομοσπονδίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Τελικά, το Κίεβο θα έβγαινε από το προσκήνιο και η Ρωσία θα ήλεγχε τη χρήσιμη Ουκρανία, όχι μόνο βιομηχανικά, αλλά και από πλευράς ναυτιλίας και γεωργίας. Αυτή η Novorossiya, η νέα Ρωσία, παράγει το 50% του σιταριού της Ουκρανίας.
Θα αντιταχθεί η Δύση στην εξαγωγή της για ιδεολογικούς λόγους;
«Προσπαθούν να περιορίσουν τις εξαγωγές των λιπασμάτων μας και οι τιμές έχουν αυξηθεί. Δεν έχει καμία σχέση με εμάς. Είναι το αποτέλεσμα των λαθών που έκαναν πριν από πολύ καιρό», εξήγησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
«Εναπόκειται στη Δύση να αποφασίσει τώρα», είχε ήδη συνοψίσει ο Σεργκέι Λαβρόφ.
Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
Πηγή: strategica.fr
Κανένα ζόρι 