Αν ζούσε σήμερα ο μεγάλος Σωτήρης Σοφιανόπουλος, θα έκλαιγε με μαύρο δάκρυ για την κατάντια του πατριωτικού χώρου…

γράφει ο Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

---

Σήμερα καθόμουν και σκεφτόμουν το τι συμβαίνει σε αυτό που αποκαλούμε «πατριωτικό χώρο». Κι αίφνης, στο μυαλό μου ήρθε ο κυρ Σωτήρης! Ο μεγάλος Έλληνας πατριώτης που το Σύστημα φρόντισε να εξοντώσει, γιατί είχε το «απύθμενο θράσος» να είναι πάνω απ’ όλα Έλληνας και μετά οτιδήποτε άλλο. Δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή γνήσιος Έλληνας πατριώτης που να μην του λείπει ο κυρ Σωτήρης… Να μην αναπολεί τα λόγια του, τα έργα του και τη θέρμη με την οποία αγωνιζόταν για την Πατρίδα, ενάντια στο πείσμα του Συστήματος.

Τι να πρωτοπεί κανείς γι’ αυτόν τον άνθρωπο που γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Τον άνθρωπο που Έβγαλε το γυμνάσιο Αναβρύτων και σπούδασε χημικός στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο του Ντάρμστατ. Που εργάστηκε στη ΧΡΩΠΕΙ (Χρωματουργεία Πειραιώς) ώσπου έγινε Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας (1950). Τον άνθρωπο που δημιούργησε το γνωστό παυσίπονο Algon, κατασκεύασε τα πρώτα ελληνικά όπλα και τους πρώτους ελληνικούς βαλιστικούς πυραύλους (τους οποίους και σταμάτησε το Σύστημα).

Και να ήταν μόνο αυτά; Ξεκίνησε να κατασκευάζει τορπιλακάτους των οποίων η κατασκευή σταμάτησε ως «δια μαγείας». Συνέθεσε το υγρό προωθητικό πυραύλων Υδραζίνη, δημιούργησε ένα άκρως απόρρητο σύστημα για το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (για το οποίο το Υπουργείο δεν μπήκε στον κόπο να τον καλέσει στις δοκιμές), απέδειξε ότι η σόγια ευδοκιμεί στην Πατρίδα μας αλλά το κράτος φρόντισε να εμποδίσει το όλο εγχείρημα. Μαντέψτε γιατί…

Κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο παρασκευής πρωτεϊνούχων αλεύρων υψηλής περιεκτικότητας σε οξέα. Την τεχνολογία ζήτησε εκτός των άλλων κρατών και η Βουλγαρία με ανταλλαγή τεχνολογίας παραγωγής κιτρικού οξέος, αλλά το κράτος δεν επέτρεψε τη συνεργασία αυτή και διέταξε το κλείσιμο του εργοστασίου… Μαντέψτε γιατί…

Το μεγάλο χαστούκι του κυρ Σωτήρη στο ελληνικό κράτος ήρθε όταν ανακάλυψε πετρέλαιο στο Κερί Ζακύνθου. Έβγαλε δύο άδειες εκμετάλλευσης του πετρελαίου και κατέληξε με χειροπέδες για «παράβαση της νομοθεσίας». Δικαιώθηκε στα δικαστήρια, αλλά του απαγορεύτηκε η συνέχιση αυτής της δραστηριότητας. Καταλάβατε γιατί. Δε χρειάζεται να μαντέψετε…

Όσο διάστημα έβγαζε πετρέλαιο από τη Ζάκυνθο, ανέπτυξε έναν τρόπο να το μετατρέπει σε πετρέλαιο κίνησης χωρίς διύλιση. Με μέρος αυτού του πετρελαίου, κινούσε τα φορτηγά της ΧΡΩΠΕΙ. Πολλοί ζήτησαν την πατέντα, κανείς δεν την πήρε…

Αν συνεχίσω να απαριθμώ τις εφευρέσεις και τους αγώνες του κυρ Σωτήρη, θα γράφω για πολλές ώρες. Θα περιοριστώ μόνο στο να προσθέσω ότι κατάφερε με έναν αγώνα 7 ετών (1990 – 1997) να κηρυχθούν παράνομα τα πανωτόκια… Ίδρυσε το «Κόμμα Ελληνισμού» με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές του 1981. Το Σύστημα, μέσω της κρατικής μηχανής, φρόντισε να «θάψει» το κόμμα του κυρ Σωτήρη και να μην πάρει σημαντικά ποσοστά. Εδώ που τα λέμε, σε αυτό βοήθησαν και κάποιες… «πατριωτικές» παρατάξεις…

Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, όντας οδηγός αγώνων αυτοκινήτου με το ψευδώνυμο «ΙΕΠΩΡΧ» (αντίστροφο ΧΡΩΠΕΙ), ήξερε να αγωνίζεται σε αντίξοες συνθήκες. Ήξερε τι θα πει να «παλεύεις με το Θηρίο», να ρισκάρεις, να κερδίζεις, να χάνεις.

Ένα πράγμα δεν ξέρω αν θα μπορούσε ν’ αντέξει η ελληνική του καρδιά… Το πώς έχει καταντήσει σήμερα ο πατριωτικός χώρος. Αντί να είναι μία δεξαμενή ανιδιοτελών αγωνιστών, κατάντησε ένας οχετός προσωπικών συμφερόντων. Ένα βόλεμα σε μία καρεκλίτσα στα κοινοβουλευτικά έδρανα.

Ο πατριωτικός χώρος σήμερα, θυμίζει περισσότερο τους πάγκους πανηγυριού που τα κόμματα διαλαλούν την «πραμάτεια» τους στο δικό τους πάγκο και ταυτόχρονα στήνουν δολοπλοκίες για να μην μπορέσει ο δίπλα να βρει «πελάτες» … Όλοι τους διατυμπανίζουν ότι έχουν το «καλύτερο προϊόν» που σώζει! Και μην πάει ο νους σας μόνο στις κηραλοιφές. Όλοι τους έχουν ένα «προϊόν» που θα «σώσει» τη χώρα! Και πάντα αυτό το «προϊόν» , είναι ο ηγέτης της παράταξης! Ο αδιαμφισβήτητος» πολιτικός μεσσίας» !

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τα κόμματα έχουν «προέδρους»; Αναρτήθηκε ποτέ κανείς γιατί έχουμε «πρόεδρο» της δημοκρατίας; Γιατί απλά, τόσο τα κόμματα, όσο κι η χώρα, είναι εταιρείες! Και το πιο πετυχημένο; Όλα είναι ΕΠΕ! Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης! Έχουν το δικαίωμα να ρημάξουν τα πάντα και να «τη βγάλουν καθαρή» με ένα απλό «συγγνώμη, λάθος, πάμε παρακάτω…»

Πού παρακάτω; Παρακάτω δεν έχει… Είναι γκρεμός! Θα τσακιστούμε…

«Ήδη πέφτεις βλήμα και δεν το έχεις πάρει χαμπάρι», απαντά το Σύστημα…

Και μην κοιτάτε το ΚΚΕ που έχει «γενικό γραμματέα». Αυτοί έχουν κολλήσει στην κομμούνα του 1923 και στις προσταγές της Κομμουνιστικής Διεθνούς! Ο όρος «γενικός γραμματέας», στην ουσία σημαίνει «διευθυντής υποκαταστήματος». Τους έχει μείνει ο τίτλος από τότε που τα κομμουνιστικά κόμματα ήταν «υποκαταστήματα» της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Τιμής ένεκεν…

Δυστυχώς, για τον υφιστάμενο πατριωτικό χώρο, όλα έχουν μία τιμή! Ακόμη κι η Πατρίδα! Αν ψάχνετε να βρείτε ποια είναι η τιμή, απλά καν’ τε μια πρόσθεση: μισθός βουλευτή + επιδόματα + μίζες και τη βρήκατε! Κι αν περιμένετε ότι αυτοί που τάζουν μείωση μισθού βουλευτών, κατάργηση νόμου περί ευθύνης υπουργών και κατάργηση βουλευτικής ασυλίας ότι θα τηρήσουν το λόγο τους, θα περιμένετε για πάρα πολύ. Τάζουν εκ του ασφαλούς, γιατί ξέρουν ότι ποτέ δε θα κυβερνήσουν. Θα είναι πάντα μια ελάσσονα αντιπολίτευση στην θαυμαστή περίπτωση που θα καταφέρουν να μπουν στη βουλή.

Άσε που για να μπεις στη βουλή, ή δικός τους θα πρέπει να είσαι, ή να το βουλώνεις. Αλλιώς δεν μπαίνεις.

Κάποιοι λένε να ενωθεί ο πατριωτικός χώρος! Ναι! Το ίδιο λένε κι οι παλαιοημερολογίτες! (θυμίζω ότι προσωπικά ακολουθώ το Παλαιό Ημερολόγιο)

Το πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις, είναι το ίδιο ακριβώς, αλλά με διαφορετικό όνομα. Για τον μεν πατριωτικό χώρο αποκαλείται «προεδρική καρέκλα», για δε το Παλαιό Ημερολόγιο «αρχιεπισκοπική πατερίτσα». Όταν ξεκινάει μία συζήτηση για ένωση, πάντα το πρώτο θέμα που τίθεται είναι το ποιος θα αναλάβει την αρχηγία! Οπότε, με το που ξεκινάει η συζήτηση, αυτόματα τελειώνει. Και τελειώνει με κοκορομαχία! Έτσι! Για το γαμώτο!

Θα ρωτήσει κάποιος: «Υπάρχει ηγέτης να αναλάβει τον πατριωτικό χώρο;» Σίγουρα υπάρχει, απαντάω και συνεχίζω: άντε να πείτε στους «προέδρους» ν’ αφήσουν τα προεδριλίκια και να τεθούν υπό την ηγεσία κάποιου άλλου… Σας έφαγαν ζωντανούς! Αφήστε που θα πάρουν μπροστά οι ανεμιστήρες κι ο έρμος ο «ένας» θα φάει τόση λάσπη που δε θα τον γνωρίζει ούτε η μάνα του!

Είπαμε: στον πατριωτικό χώρο έχουμε «αδιαμφισβήτητους πολιτικούς μεσσίες»…

Ευτυχώς, ο κυρ Σωτήρης μας άφησε στις 20 Φεβρουαρίου του 2020, και δεν πρόλαβε να δει την πλήρη κατάπτωση του πατριωτικού χώρου. Την είδε ως ένα σημείο, όπου τότε υπήρχαν έστω και αμυδρές ελπίδες να αναστηθεί αυτός ο χώρος… Τώρα…

Ευτυχώς κυρ Σωτήρη μου! Εσύ, μας άφησες νωρίς…